موقع برگشت از تهران برای اینکه بتونیم دور از چشم روزه دارها غذا بخوریم، به بوستان یاس فاطمی رفتیم. بار دومی بود که به اون مکان می‌رفتم ولی بار اولی بود که به خیابون "یاس علوی یکم" رفتم. خیلی بزرگ بود و انصافا هم زیبا بود و اگر خوب مدیریت بشه در عرض چند سال دست کمی از جنگل های شمال نخواهد داشت. به عنوان کسی که علاقمند به محیط زیستم، معترضانه به همسرم گفتم: "شما تهرانی ها اومدین شمال، درخت هامون رو قطع کردین و تو جاهای خاص، وسط جنگل، حوالی رودخونه ها ویلا ساختین. جنگل های ما رو نابود کردین، حالا شهر خودتون رو پر از جنگل کردین؟" همسرم سکوت کرد. اما خودم می‌دونم که درد ما شمالی ها، تهرانی هایی نیستن که میان و با مبالغ وسوسه انگیز زمین های با مناظر خاص رو از مردم عادی و گاها با زیرمیزی زمین های جنگلی رو با تغییر کاربری از ارگان های دولتی می‌خرن و ویلا سازی می‌کنن. درد ما، هم شهری ها و هم استانی های خودمون هست که چه به عنوان شهروند عادی و چه به عنوان مسئولی در جایگاه دولتی، محیط زیست و زیبایی های طبیعت رو بازیچه و ارث پدری خودشون میدونن و خودخواهانه سر اون ها معامله می کنن.
درباره این سایت