بماند برای یادگاری
اولین گردش من و همسر، به همراه مامان و سگ کوچولومون، به مقصد جنگل زیبای چایباغ و رودی که درونش جریان داره. (استان مازندران، سوادکوه شمالی)

این عکس ها یک هزارم زیبایی اون‌جا رو هم نداره. واقعا زیبا بود و زبان از گفتن اون زیبایی و سرسبزی قاصر. پوشش گیاهی متفاوتی نسبت به جنگل هایی که هفته گذشته رفته بودیم داشت و همین فوق العاده‌ترش کرده بود.

به‌ دلیل این‌که اولین گردش مامان با من و همسر بود، بیشتر سعی داشتیم میزبان باشیم و به مامان خوش بگذره تا خودمون، برای همین نه عکس انداختیم و نه آن چنان ماجراجویی کردیم. برای همین چایباغ هم به جایی که باید دوباره و سر فرصت و دوتایی ببینیمش اضافه شد.

بعد از جنگل هم رفتیم بابلسر کنار دریا . دریا در شب و آرامشی که حکمفرما بود . هنوز نتونستم تصمیم بگیرم که دریا رو بیشتر دوست دارم یا جنگل رو، ولی مگه میشه دختر شمال باشی و دلت برای جنگل و دریا نره؟ :)

پ.ن: گاهی بهترین هدیه برای عزیزانمون وقت صرف کردن برای اون هاست. کنارشون نشستن و اسباب یه حال خوب رو فراهم کردن. خوشحالم که در حد یک روز تونستم به روح و روان مادرم آرامش تزریق کنم ❤


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها