وقتی به کسی امید نداشته باشی، تمام امیدت می‌شه خودت و تصمیم‌هات. من همیشه به یکی امید داشتم، اون اوایل به مادرم، بعدترش به مردی که انتخاب کردم، اون زمانی هم که مذهبی بودم به خدا. همیشه هم نا امید شدم چون اونا نمی‌دونستن من چی می‌خوام. چون من وسط ماجرا نبودم. حالا امیدم خودمم. الان من وسطم، وسط همه ماجرا ها و اتفاق‌هایی که می‌خواد بیفته. گفتم که وقتی به کسی امید نداشته باشی، تمام امیدت می‌شه خودت و تصمیم‌هات! الان تمام امیدم به خودمه و تصمیم‌هام.
درباره این سایت